Bloedglucosewaarden

De bloedglucosewaarde is de hoeveelheid glucose (suiker) die in het bloed zit. Het lichaam haalt deze glucose vooral uit de voeding, zoals brood, pasta en aardappelen. Na het eten van een maaltijd met glucose komt deze via het spijsverteringsstelsel uiteindelijk terecht in de bloedbaan, waar het de lichaamscellen van energie voorziet. De bloedglucosewaarde zal in eerste instantie stijgen door de glucose en vervolgens afnemen door het hormoon insuline uit de alvleesklier. Insuline zorgt er namelijk voor dat de glucose kan worden opgenomen in de cellen. Het hormoon glucagon, eveneens afkomstig uit de alvleesklier, zorgt er vervolgens voor dat de bloedglucosewaarde niet teveel daalt. ¹

Diabetes mellitus type 2

Bij diabetes type 2 reageert het lichaam niet meer goed op insuline. Het lichaam wordt als het ware minder gevoelig voor insuline, waardoor er te veel glucose in het bloed blijft zitten. Het resultaat is dat de bloedglucosewaarden te hoog blijven ¹. Weinig lichaamsbeweging, ongezond eten, roken, ouder worden en erfelijkheid spelen een belangrijke rol bij het ontstaan van diabetes mellitus type 2. Het aantal mensen met hoge bloedglucosewaarden en diabetes mellitus type 2 stijgt wereldwijd erg snel. Alleen in Nederland al zijn ongeveer een miljoen mensen met diabetes mellitus type 2, het is daarmee de meest voorkomende chronische ziekte in Nederland ².

Recent onderzoek

Gedurende een recent onderzoek zijn 800 deelnemers een week lang uitgerust met een bloedglucosemeter. Dit apparaat mat automatisch elke 5 minuten de bloedglucosewaarde. In totaal werden er 1,5 miljoen bloedglucosemetingen verricht, verdeeld over 5435 dagen bij 46.898 maaltijden. Op basis van de resultaten van de bloedglucosemetingen werd een individueel voedingsadvies ontwikkeld. In eerste instantie voorspelde de computer voor 100 andere deelnemers wat zij moesten eten voor stabiele bloedglucosewaarden na een maaltijd en vervolgens werd gekeken hoe de bloedglucosewaarden van 26 andere deelnemers reageerden als ze een week lang een individueel voedingsadvies volgden. ³

“Gezonde” tomaten

De onderzoekers vonden grote verschillen in de bloedglucosewaarden tussen deelnemers na een maaltijd, terwijl deze identieke maaltijden nuttigden. Deze resultaten zijn erg opvallend, vertellen de onderzoekers. Als voorbeeld noemen zij dat bij een deelnemer de bloedglucosewaarde na het eten van sushi sneller steeg dan bij het eten van ijs. Bij één vrouw steeg de bloedglucosewaarde zelfs na het eten van “gezonde” tomaten absurd hoog. In sommige gevallen reageerden individuele deelnemers zelfs compleet tegenovergesteld. Er zijn dus grote verschillen tussen individuen. Dit wordt verklaard doordat iedereen een ander voedingspatroon en voedingsgewoonte heeft, maar ook omdat de lichaamssamenstelling (vetmassa en vetvrije massa, zoals spieren, lichaamsvocht en skelet), lichamelijke activiteit en darmflora tussen iedereen verschilt. Bij deelnemers die het individuele voedingsadvies een week lang opvolgden daalden de bloedglucosewaarden na een maaltijd aanzienlijk. Hieruit kan volgens de onderzoekers geconcludeerd worden dat een individueel voedingsadvies de bloedglucosewaarden na een maaltijd kan verminderen en dat daarmee het risico op diabetes mellitus type 2 en obesitas teruggedrongen kan worden. ³

Conclusie

Iedere persoon reageert anders op voeding. Wat voor de één gezond is, kan dus minder gezond zijn voor een ander. Gezonde voeding is onder andere afhankelijk van wanneer en wat je eet, hoeveel je sport en slaapt, maar ook de darmflora doet ertoe. Om een hoge bloedglucosewaarde na het eten, diabetes mellitus type 2, obesitas en andere welvaartsziekten, zoals hart- en vaatziekten te voorkomen zal een voedingsadvies individueel afgestemd moeten worden aan de hand van persoonlijke voorkeuren en kenmerken.

Bronnen